Gdy zapytamy przeciętnego użytkownika o kabel do podłączania Internetu, odpowie nam, że jest to zwykły przewód LAN RJ45. Będzie to częściowo prawda, jednak nie do końca, ponieważ na rynku funkcjonuje wiele typów i rodzajów przewodów o takim samym lub podobnym wyglądzie zewnętrznym, jednak zasadniczo się od siebie różniących.
Co to jest kabel internetowy?
Kable sieciowe (RJ45 oraz znacznie popularniejszy a nazywany tak samo 8P8C), to przewody, które pozwalają podłączyć dowolne urządzenie domowe (od komputera, przez router, serwery po np. telewizor lub konsolę do gier) obsługujące internet do sieci. Jego funkcja w zasadzie sprowadza się do przesyłania informacji, zwykle z dużą prędkością. Jak wcześniej wspomniałem, dostępne na rynku kable nie są takie same, oferują bowiem różne możliwości i właściwości.
Odmienne końcówki kabli internetowych
Pierwsze rozróżnienie, które występuje pomiędzy kablami, to ich nieco inne końcówki:
Typ A, wtyki są ułożone następująco - biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy, brązowy.
Typ B, wtyki w olejności - biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy.
Różnica wydaje się niewielka, ale ma zasadnicze znaczenie, jeżeli chodzi o zastosowanie danego kabla. Co prawda wtyczki te pasują do prawie wszystkich gniazd, jednak nie nadadzą się do każdej funkcji. Jeśli podłączamy komputer, telewizor lub dowolne inne urządzenie z routerem, to możemy skorzystać z kabla, którego obie końcówki będą takie same. Jeśli jednak będziemy chcieli połączyć ze sobą dwa komputery, to musimy użyć tak zwanego kabla krosowanego, czyli takiego, który na obu końcach ma dwie różne wtyczki (A + B).
Odporność kabli Ethernet na zakłócenia
Niewielu przeciętnych użytkowników zdaje sobie sprawę z faktu, że kable typu Ethernet są podatne na zakłócenia spowodowane obecnością w pobliżu innych przewodów. By te zakłócenia wyeliminować, w sprzedaży pojawiają się też modele dodatkowo zabezpieczone (ekranowane). Są one odpowiednio oznaczone, jeśli więc potrzebujemy ich do jakichś specyficznych zastosowań, w których ewentualne zakłócenia pracy będą przeszkodą, warto na te oznaczenia zwrócić uwagę. I tak:
UTP (Unshielded Twisted Pair) – czyli tzw. skrętka nieekranowana. Jest to najtańszy i najczęściej używany rodzaj kabla RJ45, najlepiej nadaje się do używania w warunkach domowych.
FTP (Foiled Twisted Pair) – to z kolei skrętka całościowo zabezpieczona folią. Jest to rozwiązanie najczęściej stosowane w sieciach (biura, serwerownie).
STP/SFTP (Shielded Twisted Pair) – jest to przewód zabezpieczony siatką z folii, a do tego chronione są jeszcze osobno poszczególne pary przewodów. Te kable stosowane są w miejscach (np. w fabrykach), gdzie duże promieniowanie elektromagnetyczne mogłoby zakłócić działanie sieci.
Gniazda typu Ethernet 8P8C w modemie
Właściwości (kategorie) kabli Ethernet
Wiemy już, jak dzielą się kable internetowe ze względu na sposób wykonania, czyli osłonę przed zakłóceniami, natomiast jest jeszcze jedno bardzo ważne oznaczenie, które pokazuje parametry przewodu odnośnie do jego możliwości transmisyjnych (przepustowości) oraz maksymalnej długości, przy której zostaną utrzymane jego optymalne parametry.
Są to kategorie oznaczane skrótem CAT, cyfrą, oraz (niektóre) dodatkowo literą. Sposób tych oznaczeń reguluje specjalna, europejska norma EN 50173, spotkamy je więc na wszystkich przewodach sieciowych dostępnych w sklepach na terenie Unii Europejskiej. I tak:
Kategoria 5e
- Grubość kabla 0,51mm, częstotliwość sieci do 100MHz, prędkość do 1Gb/s, maksymalna długość kabla do 100m.
Kategoria 6
- Grubość 0,585mm, częstotliwość do 250MHz, prędkość do 10Gb/s, przy maksymalnej długości do 55 metrów.
Kategoria 6a
- Grubość 0,585 mm, częstotliwość sieci do 500MHz, prędkość do 10Gb/s, długość kabla do 100 metrów.
Kategoria 7
- Częstotliwość sieci do 600MHz, transfer do 10Gb/s.
Kategoria 8
- Częstotliwość sieci do 1 GHz, transfer nawet do 40Gb/s.
W zastosowaniach domowych (jeśli dysponujemy światłowodem), w tym momencie najlepiej sprawdzą się kable kategorii 6 i 6a (jeśli chcemy, by starczyły nam na kilka lat), jeśli mamy wolne łącze internetowe poniżej 1 Gb/s można też kupić kabel 5e.
Wyższe kategorie to kable zdecydowanie droższe i do użytku przede wszystkim w centrach serwerowych, w domu raczej nie wykorzystamy ich zaawansowanych możliwości i ogromnej przepustowości.
Podsumowanie
Wiedza na temat tego, jak wyglądają i działają poszczególne rodzaje kabli Ethernet, jest bardzo ważna. Jeśli dysponujemy szybkim łączem światłowodowym o przepustowości większej niż jeden gigabit na sekundę, a do połączenia źródła, chociażby z routerem czy komputerem użyjemy kabla o mniejszym maksymalnym transferze, już na wstępie stracimy część szybkości – czyli krótko mówiąc, wyrzucimy pieniądze w błoto. Podobnie, jeśli dysponujemy wolnym łączem, a zakupimy najdroższy kabel kategorii 8, także nie będą to dobrze wydanie pieniądze. Najlepiej jest więc zawsze sprawdzić, jakiej szybkości internetem dysponujemy, a potem dostosować do niego odpowiednie okablowanie.
Tomasz Sławiński
KOMENTARZE (0) SKOMENTUJ ZOBACZ WSZYSTKIE